Ծիրանի՛ ծառ, բար մի՛ տա,
Ճըղներըդ իրար մի՛ տա
Ամեն մեջըդ ման գալիս
Ցավերըս իրար մի՛ տա։

Հա՛, տըվե՛ք, ե՛տ տըվեք, սա՛րեր,— հովն ընկավ,
Սըրտիս խընդում ծովն ընկավ.
Գընա, էլ ետ չըգա էս տարվա տարին,—
Սև դարդն իմ վըզովն ընկավ։

Հո՜վ, հո՜վ, հովն ընկավ,—
Սըրտիս խընդում ծովն ընկավ։

Մեռա բաղում բանելեն,
Մի կողմեն ջուր անելեն,
Ծառերին թուփ չըմընաց,
Դարդիս դարման տանելեն։

Սև ամպը գըցել ա հով,
Մութը տըվել ա իմ քով.
Տեսնո՛ւմ եք՝ ինձ պատել ա
Էս անիրավ արյուն ծով։

 

Նըստած տեղիս քար չունիմ,
Էրված սըրտիս ճար չունիմ.
Ա՜յ անօրեն, փուչ աշխարհ,—
Բաղ ունիմ ու բար չունիմ։

Բառարան

Բար-1․պտուղ, ծառապտուղ, 2․բերք,3․Բար- նուբար— տեսակ-տեսակ պտուղներ, բերք

Դարդ-վիշտ, ցավ, հոգս, մտահոգություն

Դարման- դեղ, դեղամիջոց

Բաղ-1․խաղողի այգի,պարտեզ, բանջարանոց2․ կոշիկի կապ

Ճար-հնար, միջոց,ուժ

Ճար անել-միջոց գտնել

Էրվել-այրվել,վառվել,տոչորվել,տառապել

Անիրավ— անարդարադատ

Քով(արևմտահայ բարբ.)-կողք

Բանալ-բացել